Przebieg leczenia naderwania Achillesa w wyniku uprawiania sportu
Ścięgno Achillesa to powszechnie używana nazwa ścięgna piętowego, które jest największą, najsilniejszą tego typu strukturą w ciele człowieka. Tworzy je zespół włókien ścięgnistych łączący mięsień łydki z piętą. Podstawową funkcją ścięgna Achillesa jest umożliwienie zginania stawu skokowego, dzięki któremu przenoszony jest ciężar ciała podczas skakania, biegania, chodzenia, stawania na palcach i innych podobnych czynności. W związku ze swoją funkcją ścięgno piętowe jest narażone na wielokrotnie powtarzające się duże obciążenia, które mogą być przyczyną tworzenia się zmian zwyrodnieniowych w obrębie ścięgna. Zmiany degeneracyjne wynikają najczęściej z przerastania ścięgna tkanką włóknistą, co powoduje zmniejszenie sprężystości oraz ze specyfiki jego unaczynienia. Zmniejszone unaczynienie w obszarze obejmującym 2-6 cm powyżej guza piętowego oznacza mniejszą zdolność do regeneracji tkanki. Jest to miejsce, w którym najczęściej dochodzi do zerwania Achillesa. Uszkodzenia ścięgna Achillesa są najczęstszymi przypadkami uszkodzeń ścięgien.
Przyczyny, objawy naderwania Achillesa
Uszkodzenie ścięgna Achillesa to stan, w którym naruszona jest jego struktura. Są dwie zasadnicze grupy uszkodzeń, częściowe – najczęściej przewlekłe oraz uszkodzenie całkowite, spowodowane zazwyczaj urazem. Uszkodzenia częściowe są wynikiem zmian degeneracyjnych części włókien postępujących latami, może im towarzyszyć stan zapalny, ciągłość ścięgna zostaje zachowana. Przyczynami mogą być zaburzenia metaboliczne lub reumatologiczne. Objawy to najczęściej przewlekły ból i opuchnięcie nasilające się po aktywności fizycznej. Czasem brak objawów aż do momentu całkowitego zerwania ścięgna.
Uszkodzenia całkowite powstają gwałtownie, najczęściej podczas wzmożonej aktywności fizycznej. Nadmierne obciążenie i niekorzystny układ sił działających na okolice ścięgna powoduje całkowite przerwanie ciągłości ścięgna. Charakterystycznym objawem zerwania ścięgna Achillesa jest uczucie uderzenia, kopnięcia w łydkę, czasami słyszalny trzask. Bezpośrednio po urazie może być widoczne zapadnięcie skóry w miejscu zerwania. Pojawia się ból, obrzęk, krwiak i wzmożone ocieplenie w okolicy ścięgna. Chodzenie jest znacząco utrudnione, utykanie, brak możliwości stanięcia na palcach. Zerwaniu ścięgna mogą sprzyjać wcześniejsze częściowe uszkodzenia jego struktur oraz zastrzyki steroidowe podawane w tę okolicę.
Leczenia naderwanie Achillesa w wyniku uprawiania sportu
W przypadkach przewlekłych częściowych uszkodzeń najczęściej prowadzi się leczenie zachowawcze z zastosowaniem leków przeciwbólowych, rzadziej przeciwzapalnych, fizjoterapii i wkładek do obuwia. Gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne oraz w nagłych przypadkach całkowitego zerwania ścięgna, należy rozważyć leczenie operacyjne, szczególnie w przypadku urazów u osób aktywnych sportowo. Leczenie operacyjne polega na połączeniu zerwanych fragmentów ścięgna szwami, odtworzeniu prawidłowych warunków anatomicznych i stworzeniu daje szansy na powrót pełnych funkcji ścięgna po okresie rehabilitacji. W klinice ortopedii i medycyny sportowej Carolina Medical Center w Gdańsku operacje naderwania ścięgna Achillesa wykonywane są metodą otwartą lub małoinwazyjną. Wyniki zabiegów są porównywalne, więc wybór metody zależy od porozumienia między lekarzem a pacjentem.
https://carolina.pl/klinika-ortopedii-i-traumatologii/staw-skokowy/